uzak ara okyanus

gölge
göz tuzum
dudakların uyuşana dek
öp beni
koridorun sonunda
seslerin buluşup kayboldugu yerde
buzdan duvara sırtını ver son kez

yokluğun ter ile çözülmüş yoğunluğu
varlığın buharlaşmış ağrısı gölge

dudaklarım uyuşana dek
öptüm buzdan duvarları
bütün metal tuzdan sabahları
her kapını
ruhum bir demet yaban otuna dönene dek
sakladım yağmurdan seni
yosundan bir parmakla gez geceleri
beni gez
odamda gez
saçlarımda yürü


gölge
gitme geceleri