sabaha karşı gece onun gölgesi düştü yine

cam kırıkları yaralarla edebi ilişkiler kurabilir
ki gözlerinin içine bakarken kaybolup gidişini gördüm
bak bana
senden fazlasın
ve benim yerim yok
bak delirdiler
ben beni sevmene
kadınları değil
ahhhh çıplak acı
kendine yetmiyor gibisin
dedim ya
bende yer yok
bir de mahremi sakızlı muhallebi sandın sen
mahremin de sakızlı muhallebinin de yalanı yok oysa
güzel ışıklı bi odanın dantel manzarasını içinde tut
uzvunu da elinde
işte öyle türküler söyle sen yalnızlar için
ağla ince ince

 .............o gunun gecesi...........................


evet yaktıgı hayvanları da onu da affedelim
organlarımızı yedirelim
annemizi yedirelim ona
merhamette büyütelim
kanımızla besleyelim
ta ki olgun bir katil olana dek