bitmiyorlar

boğazımdan uçuruma
uğultular ve ruhlarla
oradan da göğsüme
titreten bir rüzgarla
düşüp duruyor kelimeler
herbiri kayboluyor
gidiyor gidebildiğince
sessizce ıslanıp eriyor

bilmiyorlar bir ayrılık var
gittikçe kayboluyor
duvarımda alevden delikler
boğuluyor
yenilip duruyor
bilmiyorlar bir ayrılık var
gittikçe hapsediyor
karşımda bekleyen gölgeler
biliyorum dinlemezler

ve biliyorum bitiyor
hem de sonsuza kadar
beni birinin içine sor
kaçar gibi sanki
kesin
hissiz kaldım